Παντρεύτηκα νωρίς. Γνώρισα τον Roman στο σχολείο και μετά την αποφοίτησή του μου έκανε πρόταση γάμου. Η μητέρα μου δεν συμπαθούσε τον Roman και οι συγγενείς μου δεν ενέκριναν την επιλογή μου. Πίστευαν ότι δεν θα ήμουν ευτυχισμένη με τον Roman επειδή δεν ήταν αρκετά σοβαρός και προερχόταν από φτωχή οικογένεια.
Ήμουν πολύ ερωτευμένη και δεν άκουγα κανέναν. Ήμασταν ευτυχισμένοι παντρεμένοι για δύο χρόνια και στη συνέχεια γέννησα έναν γιο, τον οποίο ονομάσαμε Stas. Όταν έγινε ενός έτους, παρατήρησα ότι η στάση του συζύγου μου απέναντί μου είχε αλλάξει. Το απέδωσε στα προβλήματα στη δουλειά, αλλά δεν είμαι ηλίθια.
Μια μέρα ήρθα απροσδόκητα στο χώρο εργασίας του και τον έπιασα με έναν συνάδελφο σε μια μάλλον λεπτή κατάσταση.Μετά από αυτό, κατέθεσε αμέσως αίτηση διαζυγίου. Μετά το διαζύγιο, η ζωή ήταν δύσκολη. Για να επιβιώσω, έπιασα την πρώτη μου δουλειά. Οι νταντάδες στο νηπιαγωγείο πληρώνονταν ελάχιστα, οπότε έπρεπε να κάνω οικονομία σε όλα.
Λόγω της έλλειψης χρημάτων, δεν φρόντιζα καθόλου τον εαυτό μου. Οι συγγενείς μου δεν με καλούσαν σε οικογενειακές γιορτές επειδή ντρέπονταν για την εμφάνισή μου. Ακόμη και η ίδια η μητέρα μου μου γύρισε την πλάτη, λέγοντας ότι όλα αυτά συνέβησαν επειδή την παράκουσα και παντρεύτηκα τους Ρομά.
Τότε ένας φίλος μου βρήκε μια καλή δουλειά. Μετά από αυτό, η ζωή άρχισε να καλυτερεύει. Στη δουλειά γνώρισα τον μελλοντικό μου σύζυγο. Ο Yegor ήταν ο επικεφαλής του τμήματός μας. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα τι του τράβηξε την προσοχή σε μένα, γιατί στην αρχή φαινόμουν πολύ κακός, αλλά εκείνος έψαξε πιο βαθιά.
Παντρευτήκαμε. Τώρα ζω πολύ καλά. Ο Yegor δέχτηκε το παιδί μου ως δικό του. Όταν η οικονομική μου κατάσταση βελτιώθηκε, οι συγγενείς μου με θυμήθηκαν ξανά. Δεν τους κρατάω κακία, αλλά προτιμώ να επικοινωνώ με αξιοπρεπή απόσταση.
