Ονομάζομαι Ira, είμαι 25 ετών και βρέθηκα σε μια μάλλον δύσκολη κατάσταση, αν και νόμιζα ότι οικοδομούσα την ευτυχία μου. Ξεκίνησα μια σχέση με το αφεντικό μου, τον Βλαντιμίρ, ο οποίος είναι 44 ετών. Είναι ένας πολύ ενδιαφέρων και χαρισματικός άνθρωπος στον οποίο είναι δύσκολο να αντισταθείς. Ο Βλαντιμίρ κατάλαβε γρήγορα ότι δεν ήμουν αδιάφορη απέναντί του και αρχίσαμε να βγαίνουμε.
Η σχέση μας διήρκεσε ενάμιση χρόνο. Ήξερα ότι είχε μια σύζυγο και δύο παιδιά: μια κόρη ηλικίας 14 ετών και έναν γιο ηλικίας 9 ετών. Φυσικά, καταλάβαινα ότι ήταν λάθος, αλλά δεν μπορούσα να εγκαταλείψω τα συναισθήματά μου γι’ αυτόν.
Διαφημίσεις
Για να περνάει χρόνο μαζί μου, ο Βολοντίμιρ συχνά ξεγελούσε τη γυναίκα του. Μερικές φορές της έλεγε ότι θα πήγαινε σε ένα επαγγελματικό δείπνο με τον συνεργάτη του. Αλλά την τελευταία φορά που κάτι πήγε στραβά, άρχισε να τον υποψιάζεται.
Όταν ο Βλαντιμίρ είπε ότι είχε πάλι μια επαγγελματική συνάντηση, αποφάσισε να τον ακολουθήσει. Δειπνήσαμε σε ένα εστιατόριο και στη συνέχεια πήγαμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Μετά από λίγο, ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα.
Ο Βολόντια πήγε να την ανοίξει, νομίζοντας ότι ήταν η σαμπάνια και τα φρούτα που είχαμε παραγγείλει. Αλλά αντί για σερβιτόρο, η γυναίκα του στεκόταν στο κατώφλι. Εγώ μάλιστα χάρηκα με αυτή την κατάσταση, σκεπτόμενος ότι τώρα θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί χωρίς εξαπάτηση. Φανταζόμουν ήδη πώς θα παντρευόμασταν και θα ξεκινούσαμε μια νέα ζωή.
Αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενα. Ο Βολοντίμιρ πήρε διαζύγιο από τη γυναίκα του και μετακόμισε μαζί μου, αλλά τα παιδιά του έμειναν μαζί μας. Η πρώην σύζυγός του δεν μπορούσε να συντηρήσει τα παιδιά επειδή δεν εργαζόταν και δεν είχε χρήματα.
Δεν την πείραζε που τα παιδιά θα ζούσαν με τον πατέρα τους. Δεν ήμουν έτοιμος για μια τέτοια στροφή. Πίστευα ότι ο Βολόντια και εγώ θα ξεκινούσαμε μια νέα ευτυχισμένη οικογένεια, ίσως να αποκτούσαμε δικά μας παιδιά. Αντ’ αυτού, όμως, κάθε μέρα στο διαμέρισμά μου επικρατεί χάος: τα παιδιά έχουν σκορπίσει όλα τα πράγματά τους, κάνουν θόρυβο και δεν με αφήνουν να ησυχάσω.
Επιπλέον, η μητέρα τους έρχεται συνεχώς στο σπίτι μας για να επισκεφθεί τα παιδιά. Ο Βλαντιμίρ δεν λύνει αυτό το πρόβλημα με κανέναν τρόπο και αισθάνομαι ότι σύντομα δεν θα μπορέσω να το αντέξω. Δεν ξέρω πόσο ακόμα μπορώ να το αντέξω. Σκέφτομαι συνεχώς ότι πρέπει να τους πετάξω όλους έξω γιατί δεν αντέχω άλλο. Μπορείτε να μου πείτε τι να κάνω σε αυτή την περίπτωση;
