Αγαπώ τον σύζυγό μου. Ζούμε μαζί εδώ και 20 χρόνια και ακόμα κάθε μέρα μαζί του μου φέρνει χαρά και μια αίσθηση γαλήνης. Είναι μηχανικός αυτοκινήτων. Ξεκίνησε από το μηδέν. Τώρα έχει το δικό του μικρό συνεργείο στην πόλη μας. Είναι κρίμα που πρέπει να περιμένεις μήνες για έναν πλούσιο πελάτη. Αλλά κάθε αυτοκίνητο πρέπει να επισκευαστεί, οπότε έτσι βγάζει τα προς το ζην.
Παρεμπιπτόντως, μετακομίσαμε σε αυτή την πόλη αμέσως μετά τον γάμο μας. Γεννηθήκαμε και ζήσαμε σε ένα μικρό χωριό. Αλλά μετά αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας αλλού. Έχω έναν αδελφό που έμεινε στο χωριό. Παντρεύτηκε και έχτισε ένα σπίτι κοντά στον πεθερό και την πεθερά του, επειδή η μητέρα του είχε ένα πολύ μικρό οικόπεδο κοντά στο σπίτι της.
Μόνο μερικά δέντρα και έναν μικρό λαχανόκηπο. Ήταν αδύνατο να χτίσει κάτι.Αποδείχθηκε, δυστυχώς, ότι η μαμά έμεινε μόνη της. Φυσικά, την επισκεπτόμασταν κατά καιρούς. Ωστόσο, δεν μπορούσαμε να μείνουμε πολύ καιρό. Ο σύζυγός μου έκανε ό,τι μπορούσε, έφτιαχνε τα πάντα στο σπίτι, βοηθούσε στον λαχανόκηπο. Αλλά στην πραγματικότητα, όλοι φροντίζαμε τον κήπο. Πάντα φτιάχναμε σπιτικές κονσέρβες.
Πριν από περίπου ένα χρόνο συνέβη ένα ατυχές περιστατικό. Η μητέρα μου παρέβλεψε κάτι και ξέσπασε φωτιά στο σπίτι της. Το σπίτι καταστράφηκε καθώς έπρεπε να σβήσει με πολύ νερό. Οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με μύκητες και μούχλα. Έγινε όχι μόνο επικίνδυνο, αλλά και εντελώς αδύνατο να ζήσει κανείς εκεί. Έτσι της έμενε μόνο μία επιλογή: να μετακομίσει.
Δυστυχώς, δεν έχουμε πολύ χώρο στο διαμέρισμά μας. Έχουμε δύο δωμάτια, όπου ζούμε οι τρεις μας με τον γιο μας. Κατ’ αρχήν, θα ήταν δυνατόν να πάρουμε τη μητέρα μου να μείνει μαζί μας, αλλά ο αδελφός μου ήταν ο πρώτος που έκανε αίτηση.
Έχει ένα ευρύχωρο σπίτι με πολλά δωμάτια. Συν τοις άλλοις, η μαμά είναι πιο συνηθισμένη να ζει στην εξοχή παρά στην πόλη. Παρά το γεγονός ότι η πόλη μας είναι μικρή. Μετά από λίγο καιρό, όμως, ο αδελφός μου άρχισε να με ενημερώνει ότι είχε απογαλακτιστεί υπερβολικά από τη συγκατοίκηση με τη μητέρα μου. Είναι πολύ καλός άνθρωπος. Όλοι όμως έχουν κάποια ελαττώματα.Όταν είσαι παιδί, δεν το αντιλαμβάνεσαι. Αλλά μετά το να το αποδεχτείς σε κάνει να νιώθεις άβολα.
Μερικές φορές υπάρχουν διαφωνίες. Αν και όλοι προσπαθούν να συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλο με σεβασμό.
Το είπα στον σύζυγό μου, αλλά εκείνος απλά κούνησε το κεφάλι του με συμπάθεια. Τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό; Πρόκειται απλά για τη διαφορά των γενεών. Δεν μπορούν να μας καταλάβουν και εμείς δεν μπορούμε να τους καταλάβουμε.
Λίγους μήνες αργότερα, πήραμε τη μητέρα μου να μας επισκεφθεί για λίγες ημέρες. Της δείξαμε όλα τα όμορφα μέρη, περάσαμε όμορφα. Τότε η μαμά παραπονέθηκε επίσης ότι ο αδελφός της δεν την καταλαβαίνει. Συμπεριφέρεται απέναντί της με αγενή τρόπο. Δεν ακούει καθόλου αυτά που του λέει. Ήταν δύσκολο για μένα να ακούω τέτοια πράγματα από την ίδια μου τη μητέρα.
Αργότερα, αφού είχαμε οδηγήσει τη μητέρα μου στο σπίτι του αδελφού μου, ο σύζυγός μου μου πρότεινε να πάρω μια δύσκολη απόφαση. Είπε ότι ήταν προετοιμασμένος να το κάνει αυτό εδώ και πολύ καιρό και ότι η απόφαση εξαρτιόταν από εμένα. Ποτέ δεν μου άρεσε να κάνω δύσκολες επιλογές, αλλά αυτή τη φορά έπρεπε να κάνω μια εξαίρεση. Να κάνω αυτό που ήταν καλύτερο για όλους.
Μόλις πριν από μια εβδομάδα, πήγαμε στο σπίτι του αδελφού μου για να πάρουμε τελικά τη μητέρα μου. Εκείνος δεν έδειξε κανένα συναίσθημα, αλλά το βλέμμα στο πρόσωπο της κουνιάδας μου εξέφραζε ανακούφιση και ευγνωμοσύνη. Η μαμά έκανε κάτι στον κήπο, αλλά όταν είδε τον σύζυγό μου και εμένα, τα παράτησε όλα και έτρεξε προς το μέρος μας για να μας αγκαλιάσει.
– Καταλαβαίνω ότι βρήκατε επιτέλους ένα σπίτι συνταξιοδότησης; Λοιπόν, δεν με πειράζει καθόλου. Έχω βαρεθεί να τσακωνόμαστε συνεχώς με τον γιο μου για κάθε είδους ανοησίες.
– Ναι, μαμά. Ας βιαστούμε, έχουμε αργήσει λίγο.
Τότε ο σύζυγός μου μας πήγε στο δρόμο όπου έμενε η μητέρα μου. Στρίψαμε λίγο δεξιά και φτάσαμε σε ένα μικρό αλλά ωραίο μονώροφο σπίτι. Μπορούσαμε να δούμε έναν λαχανόκηπο και ένα πηγάδι. Η καλύτερη φίλη της μητέρας μου έμενε δίπλα. Μας πούλησε μέρος του οικοπέδου της για να μπορέσουμε να χτίσουμε αυτό το σπίτι.Ο σύζυγός μου ξόδεψε χρήματα γι’ αυτό από τις δικές του οικονομίες.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα επισκεύαζε ένα παλαιό αυτοκίνητο. Ωστόσο, λόγω της πεθεράς του, αναγκάστηκε να πουλήσει το όνειρό του και να χρησιμοποιήσει τα χρήματα για να χτίσει ένα μικρό αλλά άνετο σπίτι.
Η μαμά ήταν πανευτυχής. Το χωριό της, το σπίτι της, ο φίλος της. Τι άλλο χρειάζεστε για να απολαύσετε τη ζωή στα γηρατειά; Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα την επισκεπτόμαστε. Αλλά τώρα θα υπάρχει ειρήνη στην οικογένειά μας.
Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Μας λείπει τόσο πολύ η ειρήνη από τη ζωή μας. Δεν μπορώ παρά να επαινέσω τον σύζυγό μου. Εξαιτίας του όλα πήγαν τόσο καλά. Να προσέχετε το άλλο σας μισό, καθώς είναι το πρόσωπο στο οποίο μπορείτε πάντα να βασίζεστε στις δύσκολες στιγμές!
