Ο Vadym και η Olena δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν παιδί ακόμη και μετά από επτά χρόνια συμβίωσης, πολλές εξετάσεις και δύο αποτυχημένες οικολογικές εξετάσεις. Η Ωλένα δεν ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από αυτό, επειδή η ιδέα ενός παιδιού ανήκε στον σύζυγό της. Μια μέρα ο Vadym έτυχε να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της φιλανθρωπικής οργάνωσης, όπου υπήρχαν προφίλ παιδιών που αναζητούσαν γονείς. Ένα κορίτσι του τράβηξε την προσοχή, όπως λένε, έρωτας με την πρώτη ματιά. Ήταν αστεία, ξανθιά και είχε μάτια πράσινα σαν σμαράγδια.
Είχε στραβά μάτια, αλλά αυτό μάλλον την έκανε ακόμα πιο χαριτωμένη. Η πειθώ της Έλενας κράτησε ένα μεγάλο μήνα. Μόλις είδαν την κόρη τους, ο Βαντίμ εξαφανίστηκε. Η Σόνα ήταν τότε πέντε ετών. Τα μάτια της ήταν ορθάνοιχτα και είχε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της.
Την φώναξαν και ήρθε κουτσαίνοντας. Το ένα της πόδι ήταν πιο κοντό από το άλλο. Η Λένα αρνήθηκε αμέσως: δεν ήθελε μια ανάπηρη και αυτό ήταν όλο. Ο Βαντίμ υποσχέθηκε στη γυναίκα ότι θα σφίξει τις βίδες και πίστευε ότι θα το ξεπεράσουν και θα ερωτευτούν. Τα χαρτιά παραλήφθηκαν και η Σόνια απομακρύνθηκε.
Μου έκανε εντύπωση που αποδείχτηκε ότι τα παιδιά στο ορφανοτροφείο ήταν κυρίως κλεισμένα μέσα, αλλά εκείνη ήταν ακόμα καλό παιδί, τα μάτια της χαμογελούσαν ακόμα και όταν ήταν λυπημένη.
Πρέπει να ήταν περίπου τρεις μήνες αργότερα όταν άρχισα να το παρατηρώ: Η Σόνια κυκλοφορούσε λυπημένη. Ήταν πάντα σιωπηλή. Μια μέρα γύρισα νωρίς από τη δουλειά – ήθελα να πάω τα κορίτσια στο καφέ. Εξαιτίας των φωνών της κόρης μου, η γυναίκα μου δεν μπορούσε να τον ακούσει να μπαίνει μέσα. Μπήκε μέσα και η κόρη του ήταν μαζεμένη στη γωνία και η γυναίκα του στεκόταν από πάνω της, ούρλιαζε και τη χτυπούσε στο πρόσωπο με ένα παπούτσι.
Έτρεξε προς το μέρος της, έβγαλε μια παντόφλα και χτύπησε τη γυναίκα του στο πρόσωπο με αυτήν. Εκείνη σοκαρίστηκε, δεν το περίμενε. Πήρε την κόρη του στο δωμάτιο και την ηρέμησε. Η Λένα βγήκε έξω και στάθηκε με τα χέρια στους γοφούς. Την πέταξε έξω από το κτίριο μαζί με τα χέρια και τις παντόφλες της. Εκείνη άρπαξε τα πράγματά της από το παράθυρο. Φυσικά έφταιγα εγώ που περίμενα περισσότερα από τη γυναίκα μου απ’ όσα μπορούσε να μου δώσει. Είμαστε χωρισμένοι εδώ και δύο χρόνια. Η Λένα ζει μόνη της, αυτή και η Σόνια είναι μαζί. Η Σόνια είναι μαθήτρια της πρώτης τάξης, αγαπάει τον μπαμπά της και δεν της λείπει η αγάπη της μαμάς της.
